;)
STO مخفف عبارت SECURITY TOKEN OFFERING است. این یک جایگزین جدید و مناسب‌تر برای تنظیم‌کننده‌ها برای عرضه اولیه کوین (ICO) است که به کسب‌وکار امکان می‌دهد سهام شرکت خود را در قالب یک دارایی توکن شده بفروشد.
در آمریکا، SEC تلاش کرده است تا استارتاپ هایی را که از طریق پیشنهاد اولیه کوین پول جمع آوری کرده اند، وادار کند که پول نقد را به سرمایه گذاران برگردانند.
STO چیست؟
STO یک جایگزین جدید و سازگارتر برای تنظیم‌کننده‌ها برای عرضه اولیه کوین (ICO) است که به کسب‌وکار امکان می‌دهد سهام شرکت خود را در قالب یک دارایی توکن شده بفروشد.
در یک STO، سرمایه‌گذاران توکن‌های امنیتی را خریداری می‌کنند که نشان دهنده یک سهام مالکیت در یک شرکت است، مانند یک سهام سنتی.
تفاوت بین ICO و STO چیست؟
یک ICO به یک شرکت اجازه می‌دهد تا با فروش یک «توکن سودمند» پول جمع‌آوری کند و به سرمایه‌گذاران امکان دسترسی به محصولات یا خدمات خاصی را می‌دهد.
STO به شرکت اجازه می دهد تا با فروش یک “توکن امنیتی” که نشان دهنده سهام مالکیت شرکت است پول جمع آوری کند.
ICO ها معمولاً برای شرکت های بلاکچین رزرو می شوند، زیرا توکن های ابزاری که فروخته می شوند باید کاربرد خاصی در اکوسیستم شرکت یا پلتفرم آن داشته باشند.
در همین حال، STO ها برای سرمایه گذاران نهادی و معتبر طراحی شده اند و برای برآوردن الزامات نهادهای نظارتی جهانی، مانند کمیسیون بورس و اوراق بهادار ایالات متحده (SEC) طراحی شده اند.
چرا شرکت ها ادوات را عوض می کنند؟
SEC گفته است که تقریباً تمام دارایی های توکن شده، به استثنای نادر، را به عنوان اوراق بهادار در نظر می گیرد.
شرکت‌هایی که توکن‌های خود را به‌عنوان «توکن‌های کاربردی» از طریق ICO فروخته‌اند، بدون اینکه این دارایی‌ها را در SEC ثبت کنند، مجبور به پرداخت جریمه‌ها و بازپرداخت سرمایه‌گذاران شده‌اند.
بسیاری از شرکت ها از ICO ها به نفع STO ها دور می شوند تا از نقض مقررات SEC جلوگیری کنند.
مزایای STO چیست؟
در سال ۲۰۱۷-۲۰۱۸، بسیاری از صادرکنندگان توکن، کیسه‌هایی از توکن‌ها را بدون هیچ گونه حقوق اقتصادی، ارزش یا توجه به قوانین موجود اوراق بهادار به سرمایه‌گذاران فروختند.
اینجا بود که پیشنهادات توکن امنیتی مطرح شد.
هدف آنها تصحیح نابرابری ها مانند اعطای حقوق به دارندگان اوراق بهادار برای سود سهام برای سرمایه گذار است،
توکن های STO برای صادرکنندگان نیز مفید هستند:
- نیازی به اعلام نمادها به عنوان توکن هایی بدون ارزش اقتصادی ذاتی وجود ندارد
- و آنها معمولاً دارای تعهدات ذینفعان به وضوح در مورد توزیع توکن، فرآیند صدور و معاملات ثانویه هستند.
از دیگر مزایای مرتبط با توکن های امنیتی می توان به اعتبار اشاره کرد. فضای ICO هرج و مرج است.
در مقابل، STOها از تمام قوانین پیروی می کنند و به بلاکچین ها و ارزهای دیجیتال اجازه می دهند اعتبار خود را بازگردانند.
در حالی که اوراق بهادار ثابت به دلیل زیرساخت های قدیمی و لایه های واسطه، کند و گران هستند، توکن های امنیتی خدمات را با هزینه کمتر تسهیل می کنند.
بسیاری از سرمایه گذاران معاملات سنتی اوراق بهادار فقط افراد محلی را شامل می شود، در حالی که توکن های امنیتی برای همه در اینترنت در دسترس هستند.
نقدینگی بیشتر توکن‌های اوراق بهادار در بورس‌های تخصصی معامله می‌شوند و به سرمایه‌گذاران راهی مناسب برای نقد کردن دارایی‌هایشان می‌دهند.
مهم‌تر از همه، توکن‌های امنیتی و STOها شرکت‌ها را قادر می‌سازند تا مجموعه جدیدی از سهامداران را با:
- جابه‌جایی‌های مختلف بدهی
- حقوق صاحبان سهام
- یا نقش‌های مشارکت ایجاد کنند.
چگونه می توان تعیین کرد که آیا یک توکن یک توکن امنیتی است؟
رایج ترین راه برای تشخیص اوراق بهادار از توکن های ابزار استفاده از تست هاوی است. این نام به یک پرونده دادگاه عالی ایالات متحده در سال ۱۹۴۶ مربوط می شود که شامل شرکت هوی فلوریدا می شد.
شرکت تصمیم گرفت نیمی از دارایی خود را به سفته بازان اجاره دهد زیرا تصور می کرد از طریق کار شخص دیگری برای آنها سود خواهد داشت، اما معاملات را در SEC ثبت نکرد.
هنگامی که پرونده در به دیوان عالی رسید، بی سابقه تلقی شد و نیازمند روش جدیدی برای ارزیابی امنیت بود(آزمون هاوی)
طبق آزمایش، تراکنش در صورتی که دارای معیارهای زیر باشد، یک اوراق بهادار محسوب می شود:
- یک سرمایه گذاری است.
- سرمایه گذاری در یک سرمایه گذاری مشترک است.
- سود از کار مروج یا شخص ثالث انتظار می رود.
- توکنی که تست هاوی را پشت سر بگذارد به عنوان یک نشانه امنیتی تلقی می شود.
آینده STO
تاکنون، جمع آوری کمک های مالی برای شرکت های بلاکچین تا حد زیادی غیرقانونی بوده است. در آینده، این باید تغییر کند.
تحولی در تعریف قانونی توکن ها وجود داشته است و بسیاری معتقدند که ارائه توکن امنیتی گامی در مسیر درست است.
دیدگاهتان را بنویسید