(POR) PROOF OF RESERVE _ اثبات ذخایر

اگر تنها کاری که بتوانم برای بهبود این صنعت انجام دهم، متقاعد کردن هر ارائه‌دهنده خدمات نگهبانی در فضای ارزهای دیجیتال برای اتخاذ یک برنامه روتین (POR) PROOF OF RESERVE _ اثبات ذخایر است.

(POR) PROOF OF RESERVE _ اثبات ذخایر ایده است که کسب‌وکارهای نگهبانی که دارای ارزهای دیجیتال هستند باید گواهی‌های عمومی در مورد ذخایر خود ایجاد کنند، که با اثبات موجودی کاربر (بدهی‌ها) مطابقت دارد.

معادله ساده است (در تئوری): اثبات ذخایر + اثبات مسئولیت = اثبات پرداخت بدهی

ایده این است که به عموم مردم و به ویژه سپرده گذاران خود ثابت کنید که ارز دیجیتال شما در سپرده با موجودی کاربر مطابقت دارد. البته، در عمل، این خیلی ساده نیست. اثبات اینکه برخی از وجوه را به صورت زنجیره ای کنترل می کنید امری بی اهمیت است، اما همیشه می توانید آن وجوه را به صورت کوتاه مدت وام بگیرید.

به همین دلیل است که گواهی‌های لحظه به لحظه معنای نسبتا کمی دارند. و علاوه بر این، صرافی‌ها می‌توانند بدهی‌های پنهانی داشته باشند یا بستانکاران ادعای ارشدیت نسبت به سپرده‌گذاران را داشته باشند، به‌ویژه اگر دارایی‌های مشتری را به طور قانونی در پلتفرم تفکیک نکنند. به همین دلیل است که قانون SPDI وایومینگ که وضعیت حقوقی سپرده گذاران را نسبت به مؤسسات نگهبانی توضیح می دهد بسیار مهم است.

اثبات بدهی ها مشکل است و عموماً حسابرس را ملزم می کند تا در ارزیابی کامل شرکت کند. به عنوان مثال، صرافی‌ها می‌توانند بدهی‌های خاصی را برای «تقلب» یک گواهی PoR حذف کنند. به همین دلیل است که  هم یک پروتکل PoR رو به روی کاربر را توصیه می‌کنند که به کاربران امکان می‌دهد با تأیید جمعی موجودی‌های فردی خود، «مصونیت گله‌ای» را به دست آورند، و هم یک پروتکل PoR روبروی حسابرس، تا ثابت کند بدهی‌های ادعا شده به واقعیت وفادار هستند.

موضوع دیگر این است که صرافی‌ها می‌توانند بدهی‌های حساب‌نشده‌ای داشته باشند که تجزیه و تحلیل جریان نقدی صرف ممکن است آن‌ها را نگیرد. برای مثال، با توجه به اینکه بسیاری از مبادلات تحت رژیم‌های نظارتی و زمینه‌های قانونی گل آلود وجود دارند، تضمین نمی‌شود که سپرده‌گذاران در صورت ورشکستگی نسبت به طلبکاران بالاتر باشند. این به این معنی است که ممکن است بدهی های بزرگ شامل یک بدهی پنهان باشد که در بدترین سناریو، مطالبات سپرده گذاران در مورد ذخایر را تضعیف کند.

به همین دلیل است که توصیه می‌شود یک حسابرس را در فرآیند (POR) PROOF OF RESERVE قرار دهید تا این بدهی‌های پیچیده‌تر (و ارزیابی سنوات سپرده‌گذاران) قابل درک باشد. به طور کلی تر، صرافی ها باید یک سیاست قانونی را اتخاذ کنند که در آن سپرده گذاران کاملاً ممتاز و بالاتر از همه طلبکاران باشند.

بنابراین یک برنامه (POR) PROOF OF RESERVE  کاملاً غیرقابل اعتماد نیست.

با این حال، به چند دلیل، هنوز هم ارزش انجام آن را دارد:

خانه داری خوبی است یک گواهی دوره‌ای PoR به کاربران نهایی نشان می‌دهد که خانه‌تان مرتب است و مراقب پرداخت بدهی هستید.
این یک اقدام خودتنظیمی قوی است. اگر صرافی ها به طور جمعی (POR) PROOF OF RESERVE را اتخاذ کنند، ممکن است تنظیم کننده ها تمایل بیشتری به اتخاذ رویکرد لمسی سبک داشته باشند. بسیار بهتر است که در آزادی نسبی با اقدامات خودتنظیمی داوطلبانه به جای تحمیل تحمیل‌های نظارتی طاقت‌فرسا بعداً عمل کنید.

این امر با مخفی کردن ذخایر کسری عملاً غیرممکن به محافظت در برابر اپراتورهای سمی کمک می کند. این شکست‌های مبادله به شدت بر کل صنعت منعکس می‌شود، بنابراین به نفع همه است که از آنها اجتناب کنند

در حال حاضر، استاندارد صنعت عملاً هیچ شفافیتی ندارد. آن دسته از صرافی‌هایی که به‌عنوان مثال تحت مجوز NY Trust تحت نظارت دقیق‌تر هستند، می‌توانند به طور قابل اعتمادی ادعا کنند که مباشر منصفانه وجوه کاربران هستند. برخی از صرافی ها برای به دست آوردن شرکای بانکی حسابرسی انجام می دهند. اما این ممیزی ها عموماً با مصرف کننده مواجه نمی شوند و بسیاری از مبادلات به صورت ضعیفی تنظیم می شوند.

یک سیگنال اعتماد بسیار قوی تر مستلزم این است که به سپرده گذاران اجازه می دهد تا به طور جداگانه تأیید کنند که سپرده های آنها واقعاً تحت کنترل بورس وجود دارد. اگر اجازه دهیم تعهد به کمال، پذیرش فرآیندهایی مانند PoR را متوقف کند، احتمالاً با وضعیت بسیار بدتری مواجه خواهیم شد که در آن مقررات طاقت‌فرسا و از بالا به پایین بر مبادلات تحمیل می‌شود.

یادداشتی کوتاه از (POR) PROOF OF RESERVE

(POR) PROOF OF RESERVE «اثبات ذخیره» به رویه خاصی اشاره دارد که در آن یک متولی به طور شفاف وجود ذخایر درون زنجیره ای را تأیید می کند و سپس یک مدرک معادل (معمولاً با کمک حسابرس) ارائه می دهد که بدهی های معوق وجود ندارد. از آن ذخایر فراتر رود.

به عنوان مثال، گواهی استیبل کوین گاهی اوقات به عنوان PoR نامیده می شود. اما در این مورد، بدهی ها به صورت زنجیره ای و اندوخته ها در سیستم بانکی هستند. علاوه بر این، این اصطلاح گاهی اوقات برای اشاره به تنظیماتی استفاده می‌شود که در آن یک توکن پیچیده با توکن‌های معادل در یک بلاکچین متفاوت مقایسه می‌شود. این به طور دقیق تر به عنوان اثبات هم ارزی زنجیره ای یا چیزی مرتبط توصیف می شود.

هیچ مدرکی دال بر ذخایر اساسی در آن شرایط وجود ندارد. از استفاده از PoR برای این کاربردهای جایگزین برای جلوگیری از مخدوش کردن معنای اصطلاح جلوگیری می کند.

اثبات ذخایر به طور خاص به رویه‌ای اشاره دارد که طی آن یک نهاد وجود ذخایر ارز دیجیتال را مطابق با برخی از یادداشت‌های صادر شده نشان می‌دهد.