برای پیشنهاد اولیه کوین (ICO)، اصطلاح Hard Cap به حد بالای تعداد توکن های قابل فروش اطلاق می شود. این مربوط به حداکثر بودجه ای است که تیم توسعه در آن مرحله اولیه تأمین بودجه مایل به جمع آوری در ازای نشانه های خود است. بنابراین اگر در طی یک کمپین جمع آوری کمک مالی ICO به هارد کپ دسترسی پیدا کنید، توکن ها برای آن دور خاص فروخته می شوند. به عبارت دیگر ، این بدان معناست که حداکثر هدف رویداد ICO محقق شده است و توسعه دهندگان دیگر در ازای توکن های پروژه سرمایه های سرمایه گذار را نمی پذیرند.
انتخاب چگونگی بالا بردن Hard Cap کاملاً به عهده تیم توسعه است و نیاز به ایجاد تعادل در حد بالایی هدف جمع آوری کمک مالی با کمبود اقتصادی توکن های مرتبط (و ارزش قابل درک آن) است. برای مشاهده ICO های متعدد و هارد کپ هر یک می توانید به سایت ICODROPS مراجعه کنید.
اگرچه بحث برانگیز است ، اما برخی منابع از اصطلاح Hard Cap استفاده می کنند تا بیشترین مقدار عرضه یک کوین یا توکن خاص را نشان دهند. در این حالت، هارد کپ محدودیت صدور توکن را که توسط پروتکل ارز رمزپایه تعریف شده نشان می دهد. این حد بالایی از توکن ها یا کوین هایی را که می توانند در آن شبکه بلاکچین خاص وجود داشته باشند تعیین می کند. در این زمینه ، استفاده از اصطلاح “حداکثر عرضه” بسیار مناسب تر به نظر می رسد ، زیرا Hard Cap معمولاً برای توصیف حداکثر هدف دور تأمین اعتبار ICO استفاده می شود.
Hard Cap در مقابل Soft Cap
در حالی که Hard Cap حداکثر تعداد توکن قابل فروش در طول سرمایه گذاری جمعی ICO را تعریف می کند ، اصطلاح soft cap به حداقل بودجه مناسب برای یک پروژه خاص برای شروع توسعه آن اشاره دارد. بدین ترتیب ، هاردکپ به طور معمول بالاتر از صافت کپ تنظیم می شود ، زیرا نشان دهنده یک هدف حداکثر جمع آوری کمک مالی است در حالی که سافت کپ یک هدف حداقل مناسب برای شروع آن استارت آپ می باشد.
دیدگاهتان را بنویسید