;){kind=avatar}
سختی ارز رمزنگاری شده چیست؟
سختی پارامتری است که بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری شده برای ثابت نگه داشتن متوسط زمان بین بلاک ها با تغییر قدرت هش شبکه ، از آن استفاده می کنند.
بیت کوین و سایر ارزهای رمزپایه که از بلاکچین های اثبات کار استفاده می کنند از طریق فرایندی به نام استخراج حفظ می شوند. در این سیستم ، ماینرها – رایانه هایی که مشتری نرم افزار رمزنگاری را اجرا می کنند – برای یافتن یک بلاک جدید با اضافه کردن جدیدترین دسته داده معاملات به زنجیره ، رقابت می کنند. آنها در ازای این کارمزد دریافت می کنند و (در بعضی موارد) پاداش توکن های جدید می گیرند.
مدت زمان لازم برای پیدا کردن یک بلاک جدید منوط به دو عامل است: شانس تصادفی و سختی .
با شانس تصادفی شروع کنید. ماینرها دسته ای از داده های تراکنش را گرفته و از طریق یک الگوریتم هش اجرا می کنند ، یک تابع یک طرفه که – با توجه به مجموعه خاصی از داده ها – همیشه همان خروجی را تولید می کند ، اما خروجی آن برای نمایش داده های اصلی قابل برگشت نیست.
هیچ راهی برای پیش بینی هش وجود ندارد. بلاک جدیدی پیدا می شود که هش نیاز خاصی را برآورده کند. از آنجا که هر مجموعه داده فقط یک خروجی برای یک تابع هش معین دارد ، استخراج کنندگان برای بدست آوردن هش جدید باید یک nonce – “عددی که یک بار استفاده شده است” را به داده ها اضافه کنند. اگر نتیجه هنوز هم نیاز را برآورده نمی کند ، ماینر دوباره با یک nonce جدید تلاش می کند.
شرایطی که هش باید برآورده کند با سختی آن مطابقت دارد: یک هش معتبر باید زیر یک مقدار هدف خاص باشد که به طور خودکار (و به صورت دوره ای تنظیم می شود) توسط پروتکل ارز رمزنگاری شده تنظیم می شود.
هرچه مقدار هدف کمتر باشد ، تکرارهای عملکرد هش بیشتر باید یک ماینر برای رسیدن به نتیجه قابل قبول انجام دهد – به عبارت دیگر ، سختی بالاتر. یک استخراج کننده از نظر تئوری می تواند خوش شانس باشد و از اولین تلاش برای یک بلاک مشخص یک هش معتبر بدست آورد: با گذشت زمان ، با این وجود ، سختی بالاتر به این معنی است که ماینرها باید به طور متوسط تعداد بیشتری از هر بلاک را از طریق بلاک متصل کنند.
سختی چه هدفی را دنبال می کند؟
چرا باید سختی بیشتری تعیین کرد ، اگر تنها نتیجه عملی این است که استخراج کنندگان باید همان عملکرد را بیشتر تکرار کنند؟
وایت پیپر بیت کوین توضیح می دهد:
“برای جبران افزایش سرعت سخت افزار و علاقه زیاد به اجرای گره ها در طول زمان ، دشواری اثبات کار با میانگین متحرک تعیین می شود که تعداد متوسط بلاک ها را در ساعت هدف قرار می دهد. اگر آنها خیلی سریع تولید شوند ، مشکل افزایش می یابد. “
بیت کوین طراحی شده است تا به طور متوسط هر ۱۰ دقیقه یک بلاک جدید به زنجیره بلاک اضافه کند. (سایر ارزهای رمزنگاری شده هدف بلاک های مکرر هستند ، به عنوان مثال litecoin 2.5 دقیقه هدف دارد.) مسئله این است که میزان قدرت محاسباتی که ماینرهای شبکه به طور جمعی کنترل می کنند ، می تواند بسیار متفاوت باشد.
وقتی Satoshi Nakamoto اولین بلاک را استخراج کرد ، فقط یک دستگاه در شبکه وجود داشت – احتمالاً یک لپ تاپ یا دسکتاپ ساده. امروزه تعدادی فارم پراکنده و به اندازه انبار ASIC وجود دارد (ASIC ها ماشین هایی هستند که به طور خاص برای شخم زدن از طریق توابع هش در اسرع وقت طراحی شده اند).
به منظور اطمینان از اینکه شبکه بلاک جدیدی را با سرعت متوسط ثابت تولید می کند ، نرم افزار تنظیم شده است که به طور خودکار هش هدف را بالا یا پایین تنظیم کند ، که به ترتیب دشواری پایین یا بیشتری را ایجاد می کند. وقتی ناکاموتو بلاک پیدایش را استخراج کرد ، سختی بیت کوین ۱ بود.
دیدگاهتان را بنویسید